Pośpiech Paweł (1878-1922)

Duchowny katolicki, poseł do Reichstagu i polskiego Sejmu, członek Naczelnej Rady Ludowej w 1918 roku. W latach 1913-1920 był właścicielem i głównym redaktorem wychodzącej w Katowicach „Gazety Ludowej”

20 czerwca 1903 roku, w wieku 25 lat, przyjął święcenia kapłańskie. Jako kapelan został przydzielony do parafii w Prószkowie (Proskau) k. Opola, w 1905 roku przeniesiono go do parafii w Orzegowie. Opiekował się miejscowym chórem im. Fryderyka Chopina. Zachęcał do pielęgnowania pieśni polskiej. W lutym 1910 roku został przydzielony do parafii w Krapkowicach k. Opola. Wspierał tam także przejawy aktywności społeczno-kulturalnej miejscowej ludności polskiej. Uczestniczył w obchodach, uroczystościach i imprezach polskich towarzystw narodowych i politycznych, w czasie których wygłaszał płomienne przemówienia. W lutym 1912 roku został wybrany posłem w wyborach uzupełniających z górnośląskiego okręgu wyborczego. Od 1918 roku przypisany był parafii św. św. Piotra i Pawła w Katowicach, ale bez przydziału obowiązków duszpasterskich. W październiku 1918 roku wystąpił wśród sygnatariuszy protestu złożonego przez Polski Komitet Wyborczy Prowincji dla Śląska przeciwko zarządzeniu wrocławskiej zastępczej komendy generalnej i władz policyjnych zakazującemu urządzania przedstawień teatralnych, odczytów i zebrań w języku polskim. Dekretem z 7 lutego 1919 roku naczelnik państwa Józef Piłsudski powołał ks. Pośpiecha w skład Sejmu Ustawodawczego.

Paweł Pośpiech został upamiętniony w sali duchowieństwa.