Reginek Tomasz (1887-1974)

Duchowny katolicki, polski działacz plebiscytowy, poseł do Sejmu Śląskiego, duszpasterz polskich emigrantów oraz kapelan wojskowy.

W latach 1918–1919 ks. Reginek był jedną z głównych postaci ruchu społeczno-politycznego, który wobec konfliktu polsko-niemieckiego o Górny Śląsk postulował usamodzielnienie się tego obszaru. Po latach ks. Reginek oceniał, że choć koncepcja ta była dla ludu górnośląskiego najbardziej sprawiedliwa i mogła przynieść rozwiązanie wielu najtrudniejszych problemów gospodarczych i społecznych, to w warunkach tamtych czasów była niewykonalna. Od chwili święceń ks. Reginek aktywnie działał na polu duszpasterskim, społecznym i narodowym na kolejnych placówkach, w których pracował. W 1920 roku w Królewskiej Hucie założył i prowadził m.in. hurtownie spożywczą dla najbiedniejszych, szwalnie dla biednych dziewcząt, tanie kuchnie i jadłodajnie, składy spożywcze oraz ochronki. Dla koordynowania całej powyższej działalności został utworzony Polski Związek Chrześcijańskiej Dobroczynności w Królewskiej Hucie. Podobną akcję charytatywną stworzył także w Rybniku. Na początku okupacji niemieckiej ostro skrytykował z ambony powszechną praktykę donosów składanych przez mieszkańców Rybnika do Gestapo na swych polskich sąsiadów. Z powodu tego wystąpienia znalazł się w areszcie domowym, a w końcu listopada 1939 roku został brutalnie przesłuchany. Wobec pogłosek o zamiarze jego aresztowania przez niemieckie władze okupacyjne, zdecydował się na opuszczenie Rybnika i emigrację, podczas której wspierał polonię i został kapelanem wojskowym.

Tomasz Reginek został upamiętniony w sali duchowieństwa.