Pańko Walerian (1941-1991)

Prawnik, profesor, opozycjonista w okresie PRL, pierwszy niekomunistyczny prezes Najwyższej Izby Kontroli.

W pracy naukowej specjalizował się w prawie rolnym oraz zagadnieniach prawnych związanych z gospodarką przestrzenną. Dlatego też kierował Katedrą Administracji, Rolnictwa i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Poza nauką włączył się aktywnie w działalność opozycyjną. Został członkiem Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”, a w latach 1980–1981 udzielał się w Społecznej Radzie Legislacyjnej NSZZ „Solidarność”. Doradzał protestującym rolnikom podczas negocjacji z komisją rządową, współtworzył tekst porozumień ustrzycko-rzeszowskich, podpisanych w lutym 1981 roku. Został doradcą NSZZ „Solidarność” Rolników Indywidualnych, współorganizował sieć organizacji zakładowych Solidarności zakładów pracy na Górnym Śląsku. Służył związkowcom swoimi umiejętnościami organizacyjnymi i wiedzą prawniczą. Postrzegany jako przeciwnik komunistycznego systemu władzy został internowany w stanie wojennym. W wolnej Polsce został posłem oraz prezesem NIK.

Walerian Pańko został upamiętniony w sali społeczników, ludzi administracji i polityki.