Matka Eva (1866-1930)

Niemiecka diakonisa luterańska, działaczka charytatywna, założycielka zakładów opiekuńczych oraz diakonatu „Ostoja pokoju”.

W 1884 roku przyjęła konfirmację w kościele ewangelickim w Berlinie, co równało się konwersji wyznaniowej. W tym samym czasie podjęła decyzję, że całe życie poświęci ubogim. Decyzja ta była efektem obserwacji ubóstwa panującego w regionie i ciężkiego losu sierot, bezdomnych, najuboższych, niepełnosprawnych oraz samotnych osób starszych. W ośrodku opiekuńczym w Bethel k. Bielefeld w Westfalii przez osiem miesięcy przygotowywała się do pracy diakonackiej i pielęgniarskiej poznając praktyczne zasady prowadzenia pracy charytatywnej. W 1890 roku otwarła pierwszy budynek z kompleksu opiekuńczego Ostoja Pokoju. Oddała także do użytku dwa kolejne obiekty – Fundację Valeski dla nieuleczalnie chorych, niepełnosprawnych, niewidomych i samotnych osób oraz Jaskółcze Gniazdo dla 20 dzieci. Ks. Bodelschwingh zaproponował, by dla lepszej realizacji swych zadań powołała wspólnotę diakonis. 4 września 1893 roku została wyświęcona na diakonisę w Bethel. Majątek, który miała do dyspozycji, przekształciła w fundację zarządzaną przez kuratorium.

Matka Ewa została upamiętniona w sali społeczników, ludzi administracji i polityki oraz w sali księży i zakonników.