Miśka Franciszek (1898-1942)

Duchowny katolicki, salezjanin, działacz niepodległościowy, kapelan wojskowy, więzień niemieckiego obozu koncentracyjnego w Dachau.

Decyzją przełożonych ks. Franciszek Miśka został skierowany do pracy jako radca szkolny i katecheta w zakładzie salezjańskim w Przemyślu. Po roku pracy przeniesiono go do innego przemyskiego ośrodka – Domu Opieki św. Józefa. Następną placówką w jego posłudze zakonnej było Wilno, gdzie pracował w charakterze katechety w salezjańskiej szkole rzemiosł. Następnie ks. Miśce zostało powierzone stanowisko dyrektora zakładu salezjańskiego w Jaciążku niedaleko Makowa Mazowieckiego. W lipcu 1936 roku został mianowany dyrektorem małego seminarium i proboszczem parafii Najświętszej Maryi Panny i św. Mikołaja w Lądzie nad Wartą. Niósł pomoc materialną chorym i potrzebującym, a dla dzieci zorganizował oratorium. Ogarniał opieką działający na terenie parafii zabytkowy klasztor i świątynię pocysterską. Angażował się w życie lokalnego Kościoła poprzez posługę duszpasterską w parafiach dekanatu. Wybuch II wojny światowej sprawił, że został poproszony o pełnienie funkcji kapelana wojskowego dla oddziałów stacjonujących w okolicach Lądu. Po kapitulacji pułku powrócił do parafii w Lądzie. 6 stycznia 1940 roku tamtejszy zakład salezjański został zamieniony przez władze niemieckie na przejściowy obóz internowania dla duchownych i kleryków. Ks. Miśce zlecono zadanie administrowania obozem. Mimo szykan troszczył się o zaspokojenie potrzeb egzystencjalnych więzionych kapłanów i miejscowej ludności. Po zamknięciu ośrodka przewieziono go wraz z innymi kapłanami do Dachau gdzie oddał życie.

Franciszek Miśka został upamiętniony w sali duchowieństwa.