Macha Jan (1914-1942)

Błogosławiony Kościoła katolickiego, duchowny katolicki, sportowiec, działacz ruchu oporu w okresie II wojny światowej, męczennik.

Początki posługi duszpasterskiej ks. Jana Machy przypadły na moment wybuchu II wojny światowej. W czasie swojego kapłaństwa szczególnie był wrażliwy na prześladowania byłych powstańców śląskich i ich rodzin. Dlatego też zaangażował się w podtrzymywanie ducha parafian, wśród których pracował. Przejawiało się to odprawianiem nabożeństw i udzielaniem ślubów w języku polskim. Oprócz tego nauczał religii oraz pocieszał złamanych na duchu. Szczególnie ważną rolę w działalności ks. Machy odgrywała pomoc rodzinom w trudnej sytuacji. Rozważał zorganizowanie dla nich pomocy materialnej oraz duchowej. Stało się to możliwe dzięki pomocy zamożniejszych Polaków oraz znajomych księży. Wskutek tego powstała grupa ludzi niosących pomoc potrzebującym. Ks. Macha cieszył się w tej grupie ogromnym autorytetem i stał się jej przewodnikiem.

O działalności kapłana dowiedziały się wkrótce władze niemieckie. Ostatecznie 5 września 1941 roku ks. Macha został aresztowany. Początkowo przebywał w Zastępczym Więzieniu Policyjnym w Mysłowicach. W tym czasie trafił do celi o zaostrzonym rygorze. W tym czasie mógł mieć ze sobą brewiarz, a ze sznurków zrobił różaniec. Podczas pobytu w tym miejscu posługiwał wśród więźniów jako spowiednik. Podczas procesu został oskarżony o wspieranie polskich rodzin, przynależność do Polskich Sił Zbrojnych, w ramach których założył Opiekę Społeczną. W rezultacie został oskarżony o zdradę i skazany na karę śmierci. Kapłana próbowano ratować, ale bezskutecznie. Ostatecznie w nocy z 2 na 3 grudnia 1942 roku ks. Macha został zgilotynowany w katowickim więzieniu.

Jan Macha został upamiętniony w sali świętych i błogosławionych.