Liguda Alojzy (1898-1942)

Duchowny katolicki, werbista, błogosławiony Kościoła katolickiego, więzień niemieckich obozów koncentracyjnych.

Po otrzymaniu święceń został skierowany do o pracy dydaktyczno-wychowawczej w Polskiej Prowincji Zgromadzenia Słowa Bożego, aby sprawować funkcje nauczyciela w Niższym Seminarium Misjonarzy Werbistów w Górnej Grupie. W Poznaniu ks. Liguda był również kapelanem i katechetą w Szkole Powszechnej i Gimnazjum Sióstr Urszulanek Unii Rzymskiej. Władze zakonne, dostrzegając jego zdolności intelektualne i organizacyjne, zlecały mu kolejne zadania: w 1936 roku wybrano go admonitorem prowincji, w 1937 roku – ojcem duchownym (spirytuałem) braci misyjnych w Górnej Grupie, w czerwcu 1939 roku – rektorem Domu Misyjnego św. Józefa w Górnej Grupie. Jego pracę duszpasterską i wychowawczą przerwał wybuch II wojny światowej oraz grabież majątku klasztornego przez Wehrmacht i przekształcenie klasztoru w obóz internowania. Ks. Liguda trafił do niemieckiego obozu zagłady w Sztutowie. Następnie wywieziono go do obozu w Sachsenhausen i później do Dachau gdzie Po skatowaniu przez kapo dołączono go do transportu inwalidów, co równało się wyrokowi śmierci.

Alojzy Liguda został upamiętniony w sali duchowieństwa.