Kubisz Karol (1905-1981)

Duchowny ewangelicki, proboszcz parafii w Pszczynie i Krakowie, działacz ekumeniczny.

Pierwszym miejscem posługiwania była parafia ewangelicka św. Marcina w Krakowie. W 1937 roku został przeniesiony do Katowic, gdzie pełnił służbę w Kościele Unijnym na Górnym Śląsku jako duszpasterz, kaznodzieja, nauczyciel i zastępca redaktora naczelnego czasopisma „Ewangelik Górnośląski”. W marcu 1938 roku patron pszczyńskiej parafii mianował go na urząd proboszcza w Pszczynie. Rozwijał działalność jako duszpasterz oraz prefekt szkół średnich i powszechnych w Pszczynie. Z jego inicjatywy rozpoczęto budowę kościoła ewangelickiego w Studzionce. Po wybuchu II wojny światowej został pozbawiony urzędu przez hitlerowskiego okupanta. Po zwolnieniu z więzienia przeniósł się do Wieliczki, rodzinnej miejscowości swojej żony Janiny z domu Bonar. Dzięki jego staraniom odrestaurowano kościół w Nowym Sączu, a w zborze w Jarosławiu utworzono ośrodek dla diaspory rzeszowskiej. Zaangażował się również w pierwsze inicjatywy powstającego w Krakowie ruchu ekumenicznego i podjął współpracę z duchownymi z innych konfesji chrześcijańskich, wśród których był także bp Karol Wojtyła.

Karol Kubisz został upamiętniony w sali duchowieństwa.