Korfantowa Elżbieta (1882-1966)

Działaczka narodowa w polskim ruchu kobiecym na Śląsku w okresie międzywojennym, związana z Chrześcijańską Demokracją na Śląsku, posłanka do Sejmu Śląskiego, żona Wojciecha Korfantego.

Była organizatorką wieców przedwyborczych kobiet śląskich. W trakcie wystąpień nawoływała do zachowania godności narodowej, wychowywania dzieci w duchu polskości
i pielęgnowania w rodzinie języka polskiego. Za tę działalność została ukarana aresztem i grzywnami. Była zaangażowana w ruch czytelniczy, walcząc o język polski i szerząc oświatę poprzez popularyzację polskich książek i czasopism. Zwalczała germanizację na Górnym Śląsku. Popierała autonomię śląską, podzielając w tym względzie poglądy męża. Podczas powstań śląskich opiekowała się rannymi oraz przebywającymi w Polsce powstańcami, m.in. w obozie w Biedrusku pod Poznaniem, gdzie organizowała uroczystości wigilijne. W trakcie II wojny światowej, przebywając na emigracji, strzegła praw i honoru Rzeczypospolitej.

Elżbieta Korfantowa została upamiętniona w sali ludzi powstań i okresu międzywojennego oraz w sali społeczników, ludzi polityki i administracji.