Kominek Bolesław (1903-1974)

Arcybiskup metropolita wrocławski (1972-1974), kardynał, sekretarz Instytutu Akcji Katolickiej i Misji Wewnętrznej w diecezji katowickiej, administrator apostolski Śląska Opolskiego.

W latach 1930–1931 był wikariuszem w parafii św. św. Jana i Pawła Męczenników w Katowicach-Dębie, gdzie poza obowiązkami ściśle duszpasterskimi zajmował się również związkami, bractwami i stowarzyszeniami katolickimi. Następnie bp Adamski mianował go kierownikiem kancelarii biskupiej w Katowicach oraz zlecił mu utworzenie i prowadzenie sekretariatu Akcji Katolickiej. W kolejnych latach z zaangażowaniem organizował liczne stowarzyszenia i zjazdy katolickie. We wrześniu 1939 roku kontynuował zadania w katowickiej kurii, a gdy władze okupacyjne zabroniły mu głoszenia kazań, zajął się działalnością patriotyczno-społeczną, organizując pomoc charytatywną dla jeńców wojennych oraz wywiezionych do niemieckich obozów zagłady i ich rodzin. W 1945 roku został mianowany administratorem apostolskim na Śląsku Opolskim. Jego zadaniem była integracja autochtonów i ludności napływowej oraz praca organizacyjna, przygotowująca zręby diecezji opolskiej.

Po przemianach październikowych w 1956 roku bp Kominek objął rządy we Wrocławiu w charakterze wikariusza generalnego arcybiskupa gnieźnieńskiego. Zajął się organizowaniem niemal od podstaw życia kościelnego na Dolnym Śląsku, kładąc szczególny nacisk na właściwy podział parafii, odbudowę zniszczonych kościołów, rozwój kultu maryjnego i wychowanie kleru.

Bolesław Kominek został upamiętniony w sali duchowieństwa