Styczyński Wincenty (1872-1922)

Lekarz, uczestnik Powstań Śląskich, członek Towarzystwa Lekarzy Polaków na Śląsku.

Swoją wiedzę i umiejętności medyczne wykorzystywał dla dobra ludzi i Górnego Śląska. Od 1903 r. zamieszkał w Gliwicach, gdzie prowadził prywatny gabinet lekarski. W tym czasie był jednym z nielicznych polskich lekarzy na Górnym Śląsku. Był jednym ze współzałożycieli powstałego w 1908 r. Towarzystwa Lekarzy Polaków na Śląsku. W 1919 r. został członkiem Rady Ludowej na powiat gliwicki, a w listopadzie tegoż roku wybrany radnym miejskim i przewodniczącym frakcji polskiej w Radzie Miejskiej w Gliwicach. Pełniąc te odpowiedzialne funkcje zawsze bronił praw ludności gliwickiej, wydając świadectwa lekarskie poszkodowanej ludności cywilnej. Rozwijając działalność Polskiego Czerwonego Krzyża, opiekował się ofiarami powstań śląskich. Po jego śmierci, w mysłowickim „Przewodniku Wiejskim” napisano:

„Zasługi śp. Dra. Styczyńskiego na polu narodowem naszym są bardzo wielkie, a jako człowieka prawego znali i szanowali go nawet Niemcy. Zbrodniarze niemieckiej organizacji bojowej zamordowali Dra Styczyńskiego, chcąc rzucić postrach na naszych rodaków zamieszkałych na terenie Śląska mającego przypaść do Niemiec”.

Wincenty Styczyński został upamiętniony w sali ludzi powstań i okresu międzywojennego, w sali ludzi nauki oraz w sali społeczników, ludzi polityki i administracji.