Musioł Ludwik (1892-1970)

Nauczyciel i publicysta, wybitny historyk śląski, prekursor krajoznawstwa, lingwista i etnograf, współzałożyciel Towarzystwa Polskich Nauczycieli na Górnym Śląsku, autor ponad 300 prac naukowych.

Swoją karierę rozpoczął jako nauczyciel w Gliwicach, a potem w Rudzie Śląskiej. Jednak jak powiedział: „dalsze urzędowanie w służbie rządu pruskiego jest dla mnie zupełnie niemożliwem, wskutek mego otwartego występowania po stronie polskiej”. Angażował się bowiem w polską akcję plebiscytowej Obok pracy oświatowej rozpoczął działalność naukową, między innymi w Instytucie Śląskim czy Archiwum Akt Dawnych. Prowadził badania nad dziejami szkół, problematyką regionalną i językoznawczą. W swojej pracy badawczej Świetnie opanował metodę pracy naukowej, krytycznego korzystania ze źródeł, przyswoił sobie nauki pomocnicze historii, zwłaszcza paleografię i dyplomatykę. Biegle znał łacinę, niemiecki, francuski, czeski, interesował się esperanto. Cechowała go benedyktyńska pracowitość. Jego pasją była turystyka i krajoznawstwo. Uzdolniony plastycznie uwieczniał na rysunkach ciekawsze miejsca i zabytki.

Ludwik Musioł został upamiętniony w sali ludzi nauki.