Michejdowa Stefania (1884-1942)

Działaczka charytatywna i społeczna, więźniarka niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz.

„Ciocia Stefania była samą dobrocią o promiennym uśmiechu, zawsze rozumiejącą dziecięce marzenia. Nigdy nie prawiła morałów. Zawsze pamiętała o uszczęśliwianiu nas piłką, nartami, butami, swetrem, łyżwami”. Tak o Stefanii Michejdowej mówił dzieci, którym pomagała. Stefania pomagała wielu młodym ludziom uczącym się w szkołach średnich Cieszyna i na studiach. Wszyscy podkreślali jej wyjątkową dobroć. Ludzie garnęli się do niej. Umiała każdego wysłuchać, zrozumieć. Była tolerancyjna, daleka od szowinizmu politycznego czy religijnego. Te cechy były bardzo ważne w wielokulturowym Cieszynie i czyniły z niej wyjątkową postać. Cały czas pracowała społecznie: była aktywną członkinią Koła Polek, Polskiego Czerwonego Krzyża, opiekowała się więźniami, żłobkiem i sierocińcem.

W czasie II wojny światowej organizowała pomoc dla więźniów i ich rodzin, dla sierot, starców. Została członkiem sztabu organizacji podziemnej, później Związku Walki Zbrojnej. 9 stycznia 1940 roku wpadła w „kocioł”. Aresztowanie Stefanii bardzo boleśnie odczuli ludzie, którymi się opiekowała.

Stefania Michejdowa została upamiętniona w sali ludzi powstań i okresu międzywojennego oraz w sali społeczników, ludzi polityki i administracji, a także w Sali bohaterów walki z nazizmem.