Kujawska Maria (1893-1948)

Lekarka, działaczka społeczna, posłanka na Sejm Śląski II i III kadencji. Jako pierwsza kobieta z terenu historycznego Górnego Śląska w sierpniu 1920 roku uzyskała dyplom lekarza.

„Po pierwsze nie szkodzić” ale co ważniejsze pomagać. To zadanie w pełni realizowała Maria Kujawska jako Lekarka, działaczka społeczna, posłanka na Sejm Śląski. Dla Marii wartości polskie szybko stały się bardzo ważne. Były one nawet przyczyną konfliktu z jednym z profesorów. Gdy wróciła na Śląsk, brała udział w propolskich wiecach, m.in. w Raciborzu. Jednak jako lekarka włączyła się do prac plebiscytowych w zakresie szkolenia i organizowania średniego polskiego personelu medycznego. Była jedyną kobietą z dyplomem lekarskim zaangażowaną w powstania. Ucząc medycyny, starała się kształtować patriotyzm uczestniczek i poszerzać ich wiedzę ogólną. Podczas III powstania, w maju 1921 roku, prowadziła stację opatrunkową w Roździeniu, potem w Małej Dąbrówce. Była komendantką pociągu sanitarnego, którym ewakuowała rannych z frontu środkowego do szpitali w Sosnowcu i Będzinie. W drugiej połowie maja leczyła rannych w szpitalu polowym w Toszku. Następnie pracowała w Głównym Szpitalu Wojsk Powstańczych w Mysłowicach.

Maria Kujawska została upamiętniona w sali ludzi powstań i okresu międzywojennego oraz w sali społeczników, ludzi polityki i administracji, a także w Sali bohaterów walki z nazizmem.