Kontny Paweł (1910-1945)

Duchowny katolicki, członek Towarzystwa Chrystusowego, w latach II wojny światowej ksiądz w Lędzinach, męczennik za wiarę.

Jako jeden z pierwszych kandydatów wstąpił do Towarzystwa Chrystusowego dla Wychodźców w Potulicach k. Nakła nad Notecią, które organizował prymas Polski kard. August Hlond. Jeszcze przed wybuchem II wojny światowej trafił do swojej pierwszej zagranicznej placówki w Kivioli w Estonii. Działania wojenne skłoniły go do wyjazdu z Estonii do Łucka na Wołyniu. 27 października 1939 roku powrócił wraz z nim na Górny Śląsk. Zamieszkał w rodzinnych Paprocanach, gdzie posługiwał w miejscowym kościele filialnym pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa oraz w parafialnym pw. św. Marii Magdaleny w Tychach. Patriotyczne kazania oraz działalność duszpasterska były powodem jego aresztowania przez Gestapo 28 maja 1941 roku. Po dwóch tygodniach śledztwa został zwolniony z aresztu i przeniósł się do Lędzin. Po wkroczeniu do tej miejscowości wojsk sowieckich 28 stycznia 1945 roku, dzięki jego wstawiennictwu około 70 jeńców – Ślązaków – zostało uwolnionych i mogło wrócić do swoich domów. 1 lutego 1945 roku w okolicach dawnej owczarni w Lędzinach, w czasie obrony dziewcząt napastowanych przez sowieckich żołnierzy został brutalnie pobity i zamordowany.

Paweł Kontny został upamiętniony w sali duchowieństwa.