Kompalla Norbert (1907-1942)

Duchowny katolicki, zakonnik Zgromadzenia Księży Misjonarzy św. Wincentego, więzień niemieckich obozów koncentracyjnych w Dachau i Auschwitz.

Urodził się w Orzegowie k. Świętochłowic w rodzinie Norberta i Klary z domu Łukaszczyk. Po otrzymaniu święceń w 1931 roku i zdobyciu tytułu doktora praw kanonicznych w 1934 roku zaangażował się w pracę dydaktyczną i wychowawczą. Przez rok przebywał w domu zakonnym w Czerniowicach (Cernăuţi) na terenie ówczesnej Rumunii. Krótko też mieszkał w Wilnie. Od 19 października 1935 roku był wykładowcą historii Kościoła i patrologii w Instytucie Teologicznym w Krakowie. W 1938 roku został dyrektorem kleryków misjonarskich na Kleparzu w Krakowie. Troszczył się o dzieci, zwłaszcza sieroty. Niósł także pomoc siostrom szarytkom, które prowadziły w Krakowie dom dla trudnych dziewcząt i sierociniec oraz posługiwały w krakowskich szpitalach. Ta aktywna działalność ks. Norberta szybko została zauważona przez Niemców, którzy umieścili go na liście osób przeznaczonych do transportu do obozu zakłady. 30 sierpnia 1940 roku znalazł się w transporcie więźniów skierowanym do niemieckiego obozu zagłady w Auschwitz, a następnie w grudniu tego roku przewieziono go do Dachau.

Norbert Kompalla został upamiętniony w sali duchowieństwa.