Kiedroń Józef (1879-1932)

Minister przemysłu i handlu w II rządzie Wł. Grabskiego, prezes syndykatu Górnośląskich Hut Żelaznych.

Józef Kiedroń urodził się we wsi Błędowice Dolne na Zaolziu dnia 17 marca 1879 roku. Mimo trudnej sytuacji rodzinnej i przez podjęcie pracy na kopalni młodemu Józefowi udało się zarobić na czesne i mógł kontynuować naukę w szkole realnej w Cieszynie. W czasie nauki Józef Kiedroń zaangażował się w działalność tajnych kółek młodzieży śląskiej. Po ukończeniu szkoły średniej w roku 1898 wstąpił na Politechnikę Lwowską. Następnie, w 1899 roku rozpoczął studia na Akademii Górniczej w Austrii, którą ukończył w 1902 roku z wyróżnieniem. Po odbyciu edukacji pracował w kopalniach na stanowiskach kierowniczych. Kiedroń zaangażował się w pracę społeczną i oddał zasługi dla rozwoju szkolnictwa narodowego na Śląsku Cieszyńskim. Kiedy w 1914 roku wybuchła pierwsza wojna światowa włączył się w pomoc uchodźcom z Galicji Wschodniej. Od grudnia 1920 roku pracował w Polskim Komisariacie Plebiscytowym na Górnym Śląsku, w którym współpracował z Wojciechem Korfantym. Na początku 1922 r. Kiedroń z bliskimi przeniósł się do Warszawy, gdyż został dyrektorem Departamentu ds. Śląskich w Ministerstwie Przemysłu i Handlu. 19 grudnia 1923 r. został ministrem przemysłu i handlu. Niesprzyjające warunki pracy, ogromny wysiłek i brak odpoczynku odbiły się niekorzystnie na jego zdrowiu. W ostatnich dniach swojego życia powiedział: „Jestem z Bogiem w zgodzie, śmierci się nie lękam.”. Zmarł w Berlinie 25 stycznia 1932 roku.

Józef Kiedroń został upamiętniony w sali ludzi powstań i okresu międzywojennego.