Bajerowa Irena (1921-2010)

Językoznawczyni, profesor, doktor honoris causa Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, w latach 1988-1992 przewodnicząca Rady Naukowej Instytutu Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk.

Pracę dydaktyczną rozpoczęła na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1955 roku podjęła pracę w Katowicach jako wykładowca Wyższej Szkoły Pedagogicznej, a następnie Uniwersytetu Śląskiego. W badaniach koncentrowała się na historii języka polskiego. Kontynuowała dzieło ojca, redagując „Historię języka polskiego” prof. Zenona Klemensiewicza. Analizowała dzieje języka, obserwując też zmiany aktualnie zachodzące. Wytyczała nowe pola i metodologie badań historycznojęzykowych. Zajmowała się słownictwem technicznym, językiem religijnym, językiem polskich Ormian, a także nowomową. Troską otaczała problemy dydaktyki szkolnej i akademickiej. Uczestniczyła w wielu konferencjach naukowych. Wydała dziesięć książek własnych, redagowała prace zbiorowe, była autorką około 200 artykułów naukowych popularyzujących wiedzę o języku oraz wspomnieniowych

Irena Bajerowa została upamiętniona w sali Lux Ex Silesia oraz sali ludzi nauki.