Blachnicki Franciszek

Duchowny katolicki, więzień niemieckich obozów koncentracyjnych, założyciel Ruchu Światło-Życie w Polsce, Czcigodny Sługa Boży Kościoła katolickiego.

Od najmłodszych lat angażował się w działalność społeczną i patriotyczną. Brał udział w wojnie obronnej 1939 roku oraz działał w konspiracji. Ksiądz Blachnicki był wielokrotnie aresztowany m. in. w KL Auschiwtz. W 1950 roku przyjął święcenia kapłańskie. W 1957 roku zainicjował społeczną akcję przeciwalkoholową pod nazwą Krucjata Trzeźwości, która w 1960 roku obejmowała 100 tys. członków deklarujących abstynencję od alkoholu. W 1963 roku podjął się organizowania rekolekcji oazowych dla młodzieży, które przerodziły się w tzw. ruch oazowy, a z którego z czasem rozwinął się Ruch Światło-Życie. W latach 70. rozpoczął tworzenie ogólnopolskich struktur Ruchu. 9 grudnia 1981 roku ks. Blachnicki wyjechał do Rzymu, gdzie zastał go stan wojenny. Nie mogąc wrócić do Polski, osiadł w polskim ośrodku duszpasterskim w Carlsbergu (RFN). Zorganizował tam Międzynarodowe Centrum Ewangelizacji Światło-Życie, w którym prowadził pracę duszpasterską wśród polskich emigrantów.

Franciszek Blachnicki został upamiętniony w sali duchowieństwa.