Klejnot Antoni (1902-1974)

Powstaniec śląski, działacz Polskiego Związku Zachodniego, sędzia, działacz społeczny, więzień niemieckich obozów koncentracyjnych.

Klejnot był w okresie polsko-niemieckiej rywalizacji o Górny Śląsk kierownikiem referatu oświaty w oddziale Polskiego Komisariatu Plebiscytowego w Pszczynie. Walczył w II oraz III powstaniu śląskim. W 1921 roku, w ramach 3 Baonu Żorskiego, prowadził działania zbrojne w Rybniku oraz w rejonie Góry św. Anny. Po zakończeniu III powstania śląskiego i po ukończeniu studiów, Klejnot wybrał aplikację sędziowską. W ówczesnych warunkach prawnych nie było to równoznaczne z określeniem przyszłego zawodu. Klejnot korzystał jeszcze z dobrodziejstwa wynikającego z nikłej liczby wykształconych sędziów, toteż w krótkim czasie uzyskał pełnię praw zawodowych. Nastąpiło to już 3 lipca 1930 roku. Tego dnia został mianowany sędzią, a pierwszym miejscem jego pracy był sąd powiatowy (rychło przekształcony w grodzki) z siedzibą w Rybniku. Stamtąd, 1 sierpnia 1931 roku, został przeniesiony do sądu grodzkiego w Katowicach.

Zaczął on aktywnie działać w Polskim Związku Zachodnim, a także w Lidze Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej oraz w Polskim Czerwonym Krzyżu. Wysoką cenę za aktywność w życiu społecznym międzywojennego województwa śląskiego przyszło mu zapłacić podczas II wojny światowej. Aresztowany przez Niemców, był przetrzymywany w Auschwitz, a następnie w Gross Rosen, Sachsenhausen i w Oranienburgu. Jego żonę więziono w Majdanku. W latach 40. pomagał więźniom powracającym z obozów koncentracyjnych. Był członkiem prezydium rady adwokackiej w Katowicach, pełnił także funkcję jej rzecznika dyscyplinarnego.

Antoni Klejnot został upamiętniony w sali ludzi powstań i okresu międzywojennego.
Fot. Izba Adwokacka w Katowicach